تعلق مکانی، نگرش و رفتار محیط‌ زیستی گردشگران پارک‌های جنگلی

به دلیل استفاده روزافزون مردم از مناطق تحت حفاظت مانند پارک‌های جنگلی، این دغدغه وجود دارد که آیا آن‌ها رفتار مناسبی با این مناطق دارند؟ برخی معتقدند متغیرهای روانشناختی مانند تعلق مکانی و نگرش محیط‌زیستی تا حد زیادی می‌تواند بر رفتار محیط‌زیستی گردشگران و استفاده‌کنندگان پارک‌های جنگلی تأثیرگذار باشد. مطالعه پیمایشی حاضر، با هدف بررسی ارتباط بین این متغیرها بین گردشگران پارک‌های جنگلی استان گلستان انجام شده است. نتایج نشان می‌دهند، با افزایش فاصله محل زندگی گردشگران با پارک‌های جنگلی، از میزان تعلق مکانی آنان نسبت به این پارک‌ها کاسته می‌شود و افراد مجرد نسبت به افراد متأهل، تعلق مکانی بیشتری به پارک‌های جنگلی دارند. این در حالی است که نه‌تنها بین تعلق مکانی و رفتار مناسب محیط‌زیستی گردشگران در پارک‌های جنگلی، همبستگی مثبت ومعنی‌دار وجود دارد، بلکه رابطه بین این دو متغیر یک رابطه علت و معلولی است. پژوهش حاضر، نشان داد: تعلق مکانی در مقایسه با نگرش‌ نسبت به محیط‌زیست، متغیر بهتری برای پیش‌بینی رفتارهای حامی محیط‌زیست است.